Fâilâtün fâilâtün fâilün

Ey felek vardım vuruldum şevkine
Düş olurken çarkının şûh mevkine

Gamlıdır tüm yolların dertten geçer 
Kör sağır dilsiz olan ancak seçer 

Kim gönül verdiyse minnet duydu hep 
Böyle rüsvâ eyleyen ol hûydu hep

An olur sultân edersin âbidi
An olur mahkûm edersin râşidi

Külfetin bî-zâr kılar münker ise
Şâd olur âbid gelen efkâr ise

Bir uzatsan ellerin âteş olur
İhtirâm etsen eğer dil-keş olur

İşte fânî yurt bu gâfil olma sen
Bî-vefâ dünyâya hayrân kalma sen

Ağlatır bedbaht hayât bel bağlama 
İzbedir âlem ki değmez ağlama

Çok göçen gördük yarım kalmış işi
Duymadık burdan doyup gitmiş kişi 

Neyleyim bir lahzâ bostan ırmağı 
Köhne bir bâğ gayrı Nemrûd toprağı 

Gerçi serdâr etseler tüm âleme
Gün olur mesrûr eder zan eyleme

Servetin künden olur şaşkın için 
Yük kalır sırtında hep taşkın için 

Vâh sefâsından cefâ peydâ olan 
Var mı meftûnun olup şeydâ olan

Sahnesinden zulmü eksilmez gücün 
Mazlumun âhıyla yükselmez gücün 

Ehl-i dil nezdinde murdârdan beter
Hangi uçtan tutsan leştir zenb biter

Geçti vaktin belki ömrün ortası 
Dünde kalmış gençliğin dar voltası

Aynı dâmdan dem vururken şûh cihân
Sen ayık kal düşmeden ey müslümân

Bin nedâmet âhı sînenden vurur 
Öyle pişmanlık ki hâlinden zuhûr

Keşkeler başlar giden dünyân için 
Her günâhından gelen hicrân için

İşte sırdır sır kalır sandıkların
Âşikârdır şimdi ol kandıkların

El ayak kol şâhidim der cürmüne 
Onca yıl nefsin eliylen zülmüne

Tatlı bir uykuyu ömrün bir rüyâ
Lezzetiylen aldatır her dem hevâ

Gel biraz aklet tefekkür eyleyip
Kim bu gâlip kim bu sâhiptir deyip

Hem kıyâmet var harâb eyler seni
Gösterir mahşerde berbat çehreni

Devrilip döndükçe devrân er gider
Gün gelir yârin olan dilber gider

Ol vakit herşey biter insan ölür
Tâc u tahtlar devrilir ünvân ölür

Dağ u taş olsan da güç kuvvet biter
Gök iner yıldız düşer servet biter

Başlıyor dillerde eyvâh nâresi
Son bulur şems son bulur mehpâresi

İşte meydân iste fermân der o gün 
Ağlaşırlar ins u cîn mahşer o gün 

Sanki bir gün sanki bir ân geçmişin 
Belki pâktır belki hüsrân geçmişin 

Gayrı dönmez ol ömür sermâyesi 
Geçti artık sende kulluk pâyesi

Hakk kurar mîzânı başlar sorguya
Mâl u mülkün faydasız mahşer bu ya

Ağla ey Fâ`ik münâcâtın ile
Hakk`a kul olsun muradın aff dile

Fâ`ik Enes DEMİR