İslam’da kul hakkı, bir kişinin başka bir insana karşı işlediği maddi veya manevi haksızlıkları ifade eder. Bu hak, Allah'ın affına değil, hak sahibinin affına bağlıdır.
Yani bir kişi, bir başkasının hakkını gasp etmişse, bu kişiden helallik almadıkça Allah katında affedilmesi mümkün değildir.
Kul hakkı türleri ikidir: Biri maddi haklardır. Mal çalmak, borç ödememek, mirasa haksız şekilde el koymak gibi. Diğeri ise manevi haklardır. Gıybet etmek, iftira atmak, alay etmek, insanların onuruyla oynamak gibi...
Peygamber Efendimiz (s.a.v), bu mevzuda şöyle buyurmuştur:
“Kimin üzerinde din kardeşinin ırzı veya başka bir şeyiyle ilgili bir hak varsa, dinarı ve dirhemi olmayan bir gün gelmeden önce onunla helalleşsin.” (Buhârî, Mezâlim, 10)
Ahirette, hak sahibine kişinin sevaplarından verilir; yetmezse günahları alınarak kişiye yüklenir.
Kul Hakkından Kurtulmak İçin şunları yapmak gerekir: Haksızlık edilen kişiyle helalleşmek, haksızlık telafi edilebiliyorsa iade veya tazmin etmek, iftiraysa özür dilemek ve gerçeği açıklamak gerekir.

Elbette, kul hakkıyla ilgili bazı ayetler, hadisler ve tarihî örnekler aşağıda yer alıyor:Kur’an-ı Kerim’de Kul Hakkı ile İlgili Ayetlere bakılırsa, Nisa Suresi, 58. Ayet ne der bize?
“Allah size emanetleri ehline vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adaletle hükmetmenizi emreder...”
Burada hem adalet hem de hak gözetimi vurgulanmaktadır. Al-i İmran Suresinde ise (161. Ayet) “Hiçbir peygambere, ganimetten gizlice bir şey alması yaraşmaz. Kim böyle bir haksızlık yaparsa, kıyamet günü onu getirecektir...” Yani mal ve mülkle ilgili hak yemenin hesabı mutlaka sorulacaktır.
Mevzuyla alakalı kimi Hadis-i Şerifler şöyledir:

Peygamber Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurdu:

“Müflis, kıyamet günü namaz, oruç ve zekât ile gelir; fakat şuna sövmüş, buna iftira etmiş, şunun malını yemiş, kanını dökmüş, dövmüş olur. Bunların sevaplarından alınır, hak sahiplerine verilir. Sevapları bitince de onların günahları alınır, onun üzerine yüklenir ve cehenneme atılır.” (Müslim, Birr, 59)
 Hz. Muhammed (s.a.v) zamanında bir sahabe vefat ettiğinde, Peygamber Efendimiz onun borcu olduğunu öğrenince, cenaze namazını kıldırmamıştır. Bu da kul hakkının ne kadar ciddi olduğunu gösterir. (Ebû Dâvûd, Cihâd, 12)
" Hakiki vukuatı kaydedentarihî"ten misaller:

 Hz. Ömer’in Adaleti:

Halifeyken biri, onun oğlu Abdullah’ın bir köleyi haksız yere dövdüğünü söylemişti. Hz. Ömer, oğlunu çağırıp o köleye kısas hakkı tanımış, oğlunun dövdüğü gibi onu da dövmesine izin vermişti.
Savaş Ganimetinden Sakınmak: Bir savaş sonrası, ganimetlerin dağıtılmasında haksızlık yapmaktan korkan sahabeler, Peygamber’in yanında tek bir iğneyi bile gizlemekten çekinmişlerdir. Çünkü “ganimetten izinsiz bir şey alan, kıyamet günü onu taşıyarak gelir” hadisi çok güçlü bir ikazdı.