Yaşı müsait olanlar biliyor, 1974 Kıbrıs harekatında ülkemizin birlik ve beraberliği gönülden vardı, şimdi de var diyebilirsiniz ama şimdi vatandaşlık icabı zorunlu bir beraberlik var.

Ne yazık ki Ak Parti dönemine kadar bir kısım karanlık odaklar vatandaşlarımıza ciddi bir sıkıntı verdi. Son 20 yılda bir çok alanda iyileştirmeler oldu ama şu anda da devletin imkanlarını lehine kullananlar türeyince bu defa başka türlü bir kırgınlık oluştu.

Ben hatırlıyorum; o zaman lise talebeleri askerlik şubesinin önünde sıraya girmişlerdi, gönüllü olarak Kıbrıs harekatına katılmak için, bunlar arasında ANAP’ta iki dönem millet vekilliği yapan Sibgatüllah Seydaoğlu da olduğunu söylüyor.

O zamanlarda genç bir basın mensubu olan Bahri İleri anlatıyor; 2000 genç Askerlik şubesinin kapısına dayandık. Şube Başkanı Albay rütbesinde bir subaydı, kapıya çıktı, duygulandı ve dedi ki; “Bu ülkede bu birlik ve beraberlik oldukça kimse sırtımızı yerine getiremez evelAllah”

Bunun dışında bir çok sivil vatandaşlarımız gayri resmi Kıbrıs harekatına katılmıştır. Bunu da Kıbrıs harekatı üzerine Kürtçe saz eşliğinde “kılam” söyleyen ozan/dengbêjlerin sözlerinden anlıyoruz.

Siz kendinizi devlet diye tanımlamışsanız yanı başınızda bir kesim insan diğer bir kesim insana zulüm ederse “Bana ne?” diyemezsiniz. Kıbrıs’ta bir kesim haddini aşanlar Enosisi uygulamak için nerdeyse Kıbrıs Türklerini imha ediyorlardı. Tıpkı İsrail’in bu gün Gazze’de yaptığı katliam/soykırım gibi.

Rahmetli Erbakan Hoca Başbakan yardımcısı olmasaydı, cesaretimizi toplayıp harekete geçmemiz dahi zor olurdu. İyi ki müdahale edildi ve o insanlar yurdunda, yuvasında insanca yaşama imkanı buldular.

Malumunuz Kıbrıs’ın fethi esnasında cihat için gelen Hz. Peygamberin halası Hala Sultan’ın mezarı da buradadır. Bir ara İslam Konferansı Örgütü(İKÖ)’nün toplantısında(sene 2010) Kıbrıs Eski Başbakanı Hakkı Altun şöyle bir ifade kullanmıştı; “Biz Peygamberimizin Halasının mezarının nöbetindeyiz” demişti. Kendisi hayattaysa Allah selamet versin, vefat etmişse ruhu şad olsun.

*Kıbrıs ülkemiz için bir ileri karakol düzeyinde güvenliğimizin Akdeniz tarafının sigortasıdır.

Kıbrıs Ortadoğu enerjisinin Avrupa'ya taşınması için bir ara basamaktır.

Kıbrıs’ı sahiplenmek, arkasında durmak bizim hem hakkımız hem vazifemizdir. İnsanlıktan nasibini almamış günahkar azınlık bir kesim Türkiye’nin Kıbrıs üzerindeki Garantörlük hakkına karşı olsalar da biz bu vazifeyi yerine getirmekle yükümlüyüz. Kıbrıs fethinin 51.yılı tekrar hayırlı olsun.

Şu anda Emekli Tuğgeneral olan Cemal Eruç bey Kıbrıs harekatı esnasında yarbay rütbesiyle savaşa katılan bir kahramandır.

Babası Hava Kuvvetlerinde muvazzaf asker olması hasebiyle çocukluk yıllarında Diyarbakır’da yaşamış, bu şehrin ekmeğini yemiş, suyunu içmiş, bunun yanı sıra Diyarbakır’da 280 Kıbrıs Gazisiyle harekatın canlı şahitlerinin varlığını düşününce yazıma şu başlığı vermek içimden geldi; “Kıbrıs’ın Tapusu Diyarbakır’lıların Elindedir”, dedim.

Gelin eski günlerimizi yad edelim, birlikte yaşadığımız acılı, sevinçli günleri hatırlayalım.

Malazgirt meydan muharebesini, Çanakkale savaşını, Milli mücadeledeki muhtelif savaşları hatırlayalım, göreceksiniz daha içten birbirimize sarılıp ve samimi duygularla “bu ülke hepimizin” diyeceğiz.

Büyüklerimiz anlatıyorlar; Kurtuluş savaşında seferberliğe sadece bizim köyümüzden(Kırmataş)’tan 80 babayiğit sefere katılmış, 79’u şehit, bir tanesi evine dönmüş, onun da bir gözü kayıp, üstelik babası da 93 harbinde şehit düşmüş. Başka örnek vermeye gerek var mı? Bir gözü ama olan kişi de babamın dedesidir. Yani ben hem şehit hem gazi neslinden gelmeyim.

Karanlık bir akıl geldi, 79 dokuz şehit veren bu köye her fırsatta zulüm etti; dövdü, sövdü, işkence etti. Üstelik birilerini “bu köylü/köylüler vatan hainidir” şeklide ikna etti. Bu köy üzerinde ben Kürdistan köylerini kast ediyorum. Tabi Kürdistan kelimesi hemen bazılarında stres oluşturuyor, yahu arkadaş Kürdistan demek Kürtlerin yaşadığı coğrafya demektir. Şu anda zaten Türkiye’nin tamamı Kürdistan olmuş desem inanın, çünkü ülkenin her tarafında Kürtler yaşıyor.

Bırakın bu hastalıklı ruhu, ecdadımız bize Türkiye Cumhuriyetini “Devletin dini İslam’dır” şeklinde kurdu, “bu devlet Kürtlerin ve Türklerin devletidir” dediler,  ama biz o emanetine sahip çıkamadık. Daha yeni yeni fark ediyoruz, bu dahi umut vericidir.

Kıbrıs Gazilerinin/Şehitlerinin çocukları, torunları tekrar kol kola verip, bu dünya cenneti vatan topraklarında huzur içinde yaşamaya devem edeceklerdir inşallah.

Kalın sağlıcakla...