Bütün bilimsel çalışmalar, bütün projeler “Basitten Karmaşığa” mantığı ile yapılır.

En başarılı öğrenciler, sınavda en   kolay ve en iyi bildiği soruyu cevaplayarak başlayan öğrencilerdir.

Okullarda birinci sınıfta, üçüncü sınıfın dersi okutulmaz.

Akıllı insanlar merdivene çıkarken birinci basamaktan başlarlar.

Bunu hemen hemen herkes   bildiği halde nedense çoğu insan   uygulamada bu hikmeti unutur.

   İnsan, cahil, hırslı, çıkarcı ve sabırsız bir canlı olduğu için   acele eder, merdiveni üçer, dörder basamak atlayarak çıkmaya kalkışır, ayağını kırar.

Aklını kullanmaz, ehil olmadığı ve bilmediği işlere girer, yüzüne gözüne bulaştırır.  Rezil olur.

Kendisini, kendi hayatını yönetemez, yönlendiremezken, toplumu yönetmeye, yönlendirmeye kalkışır, haksızlık, adaletsizlik yapar, felaketlere sebep olur.

“İnsan, hayrın gelmesine dua ettiği gibi kötülüğün gelmesine de dua eder. İnsan pek acelecidir.” (İsraf, 11)

“Şüphesiz biz emaneti göklere, yere ve dağlara teklif ettik de onlar onu yüklenmek istemediler, ondan çekindiler. Onu insan yüklendi. Çünkü o çok zalimdir, çok cahildir” (Ahşap, 72).

Bir toplumu yönetmek için, ilim, yüksek bir ahlak seviyesi, dürüstlük, adalet, sadakat, cesaret, feraset, basiret   gibi hasletler    gerekli değil midir?    Demokrasilerde toplumları kimler yönetiyor?   Bilim insanları mı?  İlim, hikmet ve   ahlak ehli mi?   Çok  yüksek  ahlak  sahibi,  son   derece  dürüst,  adalet  timsali,    hak  ve  hukuka  saygılı,    halkın  menfa atını  kendi  menfa atından  çok  çok   önde  tutan,  “komşusu  açken  tok  yatmayan”,  “sırtındaki  gömleğin  hesabını  veren”,   kendisini  toplumun  en  fakir  bireyinden  bile  üstün  ve  ayrıcalıklı  görmeyen,  ondan  daha  iyi  beslenmeyen, daha yumuşak yatakta  yatmayan,  asla  yalan  söylemeyen,  verdiği  her  sözü  tutan,  tutamayacağı  hiç  bir  sözü  vermeyen,   görevi  emanet  bilen,  emanete  asla  ihanet  etmeyen,   az  konuşan,  çok  düşünen  insanlar  mı?

Bu vasıflara sahip olup imar, toplumu ülkeyi imar, toplumu ıslah ve devleti ahlak ve adalet üzere yönetme sanatına siyaset, bu vasıflara sahip olmadığı halde, kendi meziyetleri ve kabiliyetleri ile değil, rakiplerinin hataları ve yetersizlikleri ile    toplumu kandırıp, yönetime    gelme sanatına ise politika denir.

   İnsanın toplumu yönetmesi merdivenin son basamağı ise, kendisini yönetmesi ilk basamağıdır.

“İlim ilim bilmektir, İlim kendin bilmektir, sen kendini bilmezsin, ya nice okumaktır” (Yunus Emre)

“İlim   bir noktaydı, cahiller onu çoğalttı.”  (Hz. Ali RA)

İnsanlar, merdivenleri basamak basamak çıkabildikleri gibi, yiyeceği ilmi de ilmi de azar azar hazmedebilirler.    Kısa sürede fazla    gıda alan   kişi mide fesadına, fazla ilim yüklenen kişi ise İdrak fesadına, uğrar.    Fazla güç sahibi olan kişi güç zehirlenmesi yaşar.   Birden yükselen, layık olmadığı yerlere gelen insanlar oralardan yükseldikleri oralardan yükseldikleri hızla veya daha hızlı bir şekilde düşerler.