"Bir din alimiyle dil ve imayla dalga geçmenin, alay etmenin, küçük düşürücü ifade ve isnatlarda bulunmanın dini hükmü nedir." sualinin cevabını araştırınca şunları tesbit ettim.
     Son derece ciddi bir konu ve dini açıdan kesin bir dille de kınanmıştır. Bir din alimiyle, öğretmeniyle veya dini bir kimlikle alay etmek, onu küçük düşürmeye çalışmak, İslam itikadınca büyük günahlardandır (kebair).

     1. Ayetler Işığında:  Kur'an-ı Kerim, müminleri ve özellikle inançları uğruna çaba gösterenleri alay konusu yapmayı şiddetle yasaklar.
     "Ey iman edenler! Bir topluluk diğer bir toplulukla alay etmesin. Belki de alay ettikleri kimseler kendilerinden daha iyidir. Kadınlar da kadınlarla alay etmesin. Belki onlar kendilerinden daha iyidir. Kendi kendinizi ayıplamayın; birbirinizi kötü lakaplarla çağırmayın. İmandan sonra fasıklık ne kötü bir isimdir! Kim de tövbe etmezse, işte onlar zalimlerin ta kendileridir." (Hucurât Suresi, 11. Ayet)
     Bu ayet, genel olarak her türlü alayı yasaklamakta ve "kendinizden daha iyidir" ikazıyla, bir din aliminin Allah katındaki değerinin ne kadar yüksek olabileceğine işaret etmektedir.
      "İnsanlardan öylesi vardır ki, dünya hayatına ait sözler seni hayran bırakır. Kalbindekilere Allah'ı şahit tutar. Hâlbuki o, hasımların en yamanıdır. O, işbaşına geçti mi yeryüzünde bozgunculuk çıkarmak, ekinleri tahrip edip nesilleri bozmak için koşar. Allah ise bozgunculuğu sevmez. Ona 'Allah'tan kork!' denildiği zaman, gururu kendisini daha çok günah işlemeye sevk eder. Ona ceza olarak cehennem yeter. O, ne kötü bir yataktır!" (Bakara Suresi, 204-206. Ayetler)
     Bu ayetler, dünyevi sözleriyle insanları etkileyen ancak kalbinde kötülük olan ve "Allah'tan kork" denildiğinde gururu artan kişilerin durumunu anlatır. Bir din alimiyle alay etmek de bu çerçevede değerlendirilebilir.

2. Hadisler Işığında: Peygamber Efendimiz (S.A.V.) de alimlere saygıyı emretmiş, onlara hakaret edenleri şiddetle uyarmıştır.
     "Alimlere saygı göstermeyen, ümmetimin hayırlılarına ikramda bulunmayan kimseler bizden değildir."
· "Kim bir alime buğzederse, ona düşmanlık beslerse, Allah da ona düşmanlık besler."
· Alimler, peygamberlerin varisleridir. Onlarla alay etmek, bu mirasa saygısızlık anlamına gelir.

3. İslam Alimlerinin Görüşüyle: Tüm İslam mezhepleri, bir din alimi de dahil olmak üzere herhangi bir Müslümanla alay etmeyi "haram" kabul eder. Bu fiilin hükmü şu şekildedir:
      Büyük Günah (Kebire): Yukarıdaki deliller ışığında, alimler bu davranışı büyük günahlardan saymışlardır.
      Küfre Yakın Bir Fiil: Bir kimsenin imanını, takvasını, dini bilgisini ve şahsiyetini hedef alarak alay etmek, o kişiyi hafife almak anlamına gelir. Bu da kişiyi iman zafiyetine ve hatta küfre sürükleyebilecek tehlikeli bir durumdur.
     Zulümdür: Ayette de belirtildiği gibi, bu davranış bir zulümdür. Hem alime hem de onun şahsında temsil ettiği dini değerlere yapılan bir haksızlıktır ve   tevbe gerektirir: Bu günahı işleyen bir kimsenin derhal ve samimiyetle tövbe etmesi farzdır. Tövbede;
  1. Bu fiilden pişmanlık duymak,
  2. Hemen vazgeçmek,
  3. Bir daha asla yapmamaya azmetmek,
  4. Eğer alay edilen kişi bundan haberdar olmuş ve incinmişse, onun gönlünü almak ve hakkını helal ettirmek gerekir.
      Bu günah ve fısk, sadece o kişiye değil, onun temsil ettiği ilme, dine ve Allah'a karşı yapılan bir saygısızlıktır. İslam ahlakı, müminlere birbirlerine karşı saygılı, edepli ve hoşgörülü olmayı emreder. Alimlere ise ayrıca bir hürmet ve ikram göstermek, onların sözlerini can kulağıyla dinlemek esastır.
      Bu tür bir davranışta bulunan bir kimsenin, kalbini kontrol etmesi, nefsiyle mücadele etmesi ve yukarıda belirtilen şartlarla derhal tövbe etmesi gerekir.