Yol ikidir: birinin adı küfür birinin islâm.
İnsan kalbinin eridir, ya Mûsâ olur ya Bel'am.

Ey gönül meyletmeyesin, fânîye fânî zîyândır.
Sen gel Allâh'a koş ki kimseye yâr olmadı bu dâm.

Nihâyet toprağın karnını deşip konuyor herkes.
Bu yolculuk da beş para etmez ne mâl ne de makâm

Yüz çevirir yâr bildiğin her kim varsa sırtın döner 
Ehl-i hâl değilse laf u güzâftır büsbütün Selâm.

Dünyâ dediğin bu hân bu çölde murâda erilmez
Bir tek necât vardır bir tek murâd ki İlâhî kelâm.

Bana derler Fâik-i meşhûr ammâ ne çâre gönül.
Râzı değilse eğer O  Allâh sende bitmez mâtem

Fâ`ik Enes DEMİR