Ne vakit sineme bir âh düşerse
İnşirâh fikriyle ağrısı diner
Kul eğer ihlâsla yâ Fettâh derse
Yâr diye kalbine bir Allâh iner

Ne sığınacak dâr kaldı ne diyâr
Yâr libâsı giymiş azılı ağyâr
Her yer bize kordur her yer bize dar
Elbette Nemrudî âteş de söner

Ağlamama neden şikâyet değil
Haykırış bağırış felâket değil
Yanmış cândan gelen nedâmet değil
Bilirim ki cihân isminle döner

İsterse dünyâ'yı zehir etsinler 
Son nefese kadar esir etsinler 
Maddeyi yüceltip kibir etsinler
Vekil diye Rabb'i seçmekte hüner

FÂ`İK ( Enes DEMİR)