Feilâtün feilâtün feilün 

Her gönül derdine dermân söyleşir
Şu gönül kendini kurbân söyleşir 

Bana hâl sorma a zâhit halsizem
Gönlüm ağlaşmaya cânân söyleşir 

Ne yağan yağmuru vardır sînemin
Ne de açmış gül u reyhân söyleşir 

Bir gülün rengine konmuş yüreğim 
Neyleyim bülbüle efkân söyleşir 

N`ideyim yâr beni görmez oluyor 
Çün o cennet gibi ihsân söyleşir

Salıvermiş koyu tenhâ geceye 
Güneşim doğmaya fermân söyleşir

Ne gerektir mey-i sâkî bana ki
O ki meftûn başa noksân söyleşir 

Düş edip Fâ`iki hicrâna meni
Yanıyorken ciğerim kan söyleşir

Fâ`ik Enes DEMİR