“Bu Kur’an, dosdoğru bir yola iletir.” (İsrâ, 9)

Bu çağın en büyük kaybı, yolunu kaybetmiş insanlardır. Kalabalıklar içinde yalnızlaşan, çok şey bilen ama istikameti olmayan insanlar… Oysa Rabbimiz bizi karanlıkta bırakmadı. Bir kitap indirdi; hayatı onaran, kalpleri dirilten, zulmü durduran bir kitap. Kur’an-ı Kerim, sadece geçmişin hatırası değil; bugünün ve yarının pusulasıdır. Kur’an varken yolumuzu kaybetmemeliyiz.

Kur’an: Kulluğun Pusulası

Kur’an-ı Kerim, mümin için bir seçenek değil, bir ölçüdür. Ne düşüneceğimizi, nasıl yaşayacağımızı, nerede duracağımızı öğretir. Hayatın merkezine alındığında bireyi toparlar, aileyi korur, toplumu ayağa kaldırır.

Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurur:

“Allah’ın Kitabı’ndan bir harf okuyan kimseye on sevap vardır.” (Tirmizî)

Ama asıl diriliş, Kur’an-ı Kerimi  sadece okumakta değil; onu hayata indirmektedir.

Kur’an Yaşandığında İzzet, Güven ve Adalet

Kur’an’a sımsıkı sarılan nesiller, yeryüzünde adaletin temsilcisi oldu. Yetimin hakkı korundu, mazlumun ahı yerde kalmadı.

Hz. Ömer’in (r.a.) adaleti, gece sokakları dolaşan bir vicdandı. Çünkü Kur’an, “Şüphesiz Allah adaleti, iyiliği ve akrabaya vermeyi emreder” (Nahl, 90) diyordu.

Kur’an’la yönetilen toplumlarda insanlar sadece güçlüden değil, Allah’tan korkuyordu; işte gerçek emniyet buydu.

Kur’an’la Dirilen Toplumlar

Kur’an’ın hayata yön verdiği dönemlerde ümmet, izzetle yürümüştür. Adalet güçlüye göre değil, hakka göre işlemiştir. Yetimin hakkı korunmuş, mazlumun duası yerde kalmamıştır.

Hz. Ömer’in (r.a.) “Dicle kenarında bir koyun kaybolsa hesabı benden sorulur” anlayışı, Kur’an’ın toplumsal sorumluluk bilincinin tezahürüdür. Çünkü Kur’an, adaleti sadece yöneticilere değil, bütün ümmete emanet eder.

Kur’an-ı Kerimden Uzaklaşınca Gelen Karanlık

Ne zaman ki Kur’an hayattan çıkarıldı, zulüm sıradanlaştı. Bugün Filistin’de sabaha bombayla uyanan masumlar, Doğu Türkistan’da inancı yasaklanan çocuklar, Arakan’da yurtlarından sürülen mazlumlar bize acı bir hakikati haykırıyor. Bu acılar bize “uzak” gösterilse de iman mesafeyi kaldırır. Resûlullah (s.a.v.) buyurur ki:

“Müminler, bir beden gibidir; bir uzuv acı çekerse diğerleri de uykusuz kalır.” (Buhârî, Edeb 27)

Kur’an’sız Bir Dünya, Huzursuz Bir İnsanlık

Bugün sadece İslam beldeleri değil, bütün insanlık bunalımda. Aileler dağılmış, merhamet azalmış, güç hak yerine geçmiş durumda. Çünkü Kur’an’dan kopan insan, fıtratından da kopar. Oysa Kur’an, insanı insana kul olmaktan kurtarır; sadece Allah’a kul eder. İşte gerçek özgürlük budur.

Yürüyen Kur’an: Resûlullah (s.a.v.)

Kur’an’ı en güzel anlayan ve yaşayan Resûlullah’tır (s.a.v.). Onun ahlakı Kur’an’dı. Affı, merhameti, adaleti ayetlerin canlı hâliydi. Taşlandığında beddua etmedi, kendisine zulmedene hidayet diledi. Kur’an’ı hayata indiren bir peygamberin ümmeti olarak bizim de görevimiz, bu kitabı sözde değil özde yaşamaktır.

Çıkış yolu Bellidir: Kur’an’a Dönüş

Bugün yeniden umut yeşerecekse, bu Kur’an’la olacaktır. Ferdi huzur, aile saadeti ve toplumsal diriliş; Kur’an’a dönüşle mümkündür. Evlerimize Kur’an girerse merhamet artar, kalplerimize girerse kin azalır, hayatımıza girerse adalet ayağa kalkar.

Dua:

Allah’ım! Kalplerimizi Kur’an’la dirilt. Bizi Kitabına sarılan, onunla yaşayan ve onunla umut olan kullarından eyle. Zulüm altındaki kardeşlerimize nusretini ihsan eyle. Bizi Kur’an’ın yolundan, Resûlünün izinden ayırma. Âmin.