Diyarbakır’ın işsizlik oranı hemen her dönemde Türkiye ortalamasının iki katıdır. Yani Türkiye’de işsizlik oranı %8 ise bizde %16’dır. Böyle bir durumda kamu iş alımlarıyla, geçici İş-Kur çalışanlarıyla bu şehrin sıkıntısını gidermek mümkün değildir, ama şehrin coğrafi tarzına göre düşünülen ve şehrimize nefes aldıracak olan, toprağımıza zenginlik katacak bir kaynağımız var;Silvan Barajı. Bu barajın hakkını verirsek şehrimize bir huzur kazandırabilir diye düşünüyorum.

Barajın tamamlanmasıyla, muhtemelen iki yıl sonra suyun toprakla buluştuğunu düşünürsek buna hazırlık yapmamız lazım, yoksa o su gelir toprağımızı da alır gider haberiniz olsun!

Toprağın ne kadar kıymetli olduğunu vatandaşımıza anlatabildik mi?      Bir avuç toprağın oluşması için yüzyıllar geçmesi gerektiğini biliyor muyuz? Yani canlı için kan ne kadar kıymetliyse yeryüzü için de toprak o kadar değerli olduğunu halkımızın yüzde kaçı biliyor?

Yaşı müsait olanlar bilir, eskiden toprak nadasa bırakılırdı, bazen birkaç yıl dinlendirilirdi, şimdi gübrenin zoruyla her yıl ekilip biçiliyor, dünya menfaati için toprağa nefes aldırılmıyor.

Unutmayın! bu toprağın tasarrufu senin/benim olsa da aslında toprak insanlığın ortak değeridir, onu muhafaza etmek de üzerimize vaciptir. “Burası benimdir, ben istediğim şekilde kullanırım” demek yabani canlılara ait bir yaklaşım olsa gerek.

Şimdi Silvan Barajıyla birlikte Diyarbakırlıların gündemine “sulu tarım” girecek. Sulu tarım ve ona bağlı ürün çeşitliliği profesyonel kimseler tarafından yetiştirilebilir. Dolayısıyla bu sahada bir çalışma olması için, her aileden bu alanda kurs almış birilerinin yetişmesi şarttır.

Bu konuda İş-Kur, Tarım İl Müdürlüğü ve Üniversite iş birliği içinde “Meslek Edindirme Kursları” için bir eylem planı dahilinde arazisi barajın sulama alanında olan her aileden en az birini yetiştirmesi lazım.

Malumunuzdur her fırsatta deniliyor ki Silvan barajı faaliyete girerse 300 bin kişiye iş/aş olur. O zaman bu yeni sahada en az 10 bin kişiyi yetiştirmek lazımdır diye düşünüyorum. Her defasında bin kişi kursa alında yüzer kişinden on sınıf, en az on dönem kurs açılır, artık kurs süresi ne kadar olur? Hangi konularda kursiyerler yetiştirilir? orası ilgili uzmanların işidir. Ama böyle bir kurs ciddi bir heyecan ve umut uyandırır.

Diyelim ki kurs üç ay sürse, o süre içinde kursiyere beli bir ücret de ödenir, bir cep haçlığı almış olurlar.

Ben bir ara kadim valimiz Münir Karaloğlu ile bu mevzuyu makamında konuşunca, sulu tarım için “sağlıklı iş, sağlıklı hayat” başlıklı bir yazı yazmıştım. Düşünün ayaklarınız suyun içinde çamur banyosunda, Akciğerleriniz yeşilliğin verdiği oksijenden temiz hava alıyor, başında güneş var, bundan daha sağlıklı bir hayat var mı? Bilemiyorum.

Diyelim ki bu talebim hafife alındı ve böyle bir hazırlık yapmadık, iki yıl sonra barajdan kanallara su verildi. Ne yapacağız o zaman?  Her halde gafil avlanma buna derler.

Onun için diyorum ki; baraj deyip durmayın ona hazırlık yapın!

Gerçekten Silvan barajı Diyarbakır şehri için bulunmaz bir nimettir. Değerini  bilmek  lazım.

Benden söylemesi.