Prof.Dr.Oktay Bozan hadiseye farklı bir açıdan bakarak özetle şunları dile getirdi;

Konumuz Diyarbekir’in fethi ama ondan daha önemlisi bence şahsiyet okumaları yapıp gençlerimize rol model olabilecek insanları anlatmamız lazım.

Bundan birkaç yıl önce bir öğretmen odama geldi ve dedi ki; “bu ara Diyarbekir’in fethinden bahsediliyor, ancak fetih esnasında binlerce Kürt insanların kılıçtan geçirildiği söyleniyor, bu doğru mu acaba?”

Ben anladım ki biz bir mevzuyu doğru anlatmasak birileri yanlışı doğru diye yutturur.

Diyarbekir’in fethi Milli Gençlik Vakfıyla başladı, Valilerimiz Kayyumken Fetih yürüyüşü düzenledi, Memur-Sen ülke çapında bir şiir yarışması düzenledi, ilginçtir birinci Karaman’dan çıktı.

Devlet bu hadiselere sahip çıktığı zaman da yanlış anlaşılıyor. Tabi Diyarbekir’in fethini zan altında bırakmak isteyenlerin derdi İslam ile, Birileri Hz.Ömer’i katil olarak nitelendirip gençleri İslam’dan uzaklaştırmak istiyor.

Burada Ashab-i kKehf var mesela, keşke o 7 uyurları gençlerimize anlatabilseydik, nasıl da Dakyanus’un zulmüne karşı baş kaldıra bilmişler.

Malum Eshab-i Kehf hadisesi dünyada 34 yerde olduğu söyleniyor, bu yerlerden biri de Diyarbakır’dir. Tam olarak burası mı değil mi o çok önemli değil, önemli olan o ruha, o şahsiyete sahip çıkmak, yaşamaktır.

Fetih tarihinden takriben 200 yıl sonra yazılan bir kitapta Diyarbekir’in fethi anlatılıyor. Sur’larıyla, Kapılarıyla, içindeki Hükümdarıyla detaylı anlatılıyor.

Buna rağmen yakın tarihte herhangi bir belgeye dayanmadan Botan Amedi tarafından yazılan kitapta binlerce kürdün kılıçtan geçirildiği söyleniyor, yetmiyor Kürt kadınlarının cariye olarak kullandıklarını söylüyor, hatta Hz.Ömer’in Hülagu'dan daha zalim biri olduğunu söylüyor. Hani bir söz var; “Dilin kemiği yoktur” diye, bu zerzevat da ağzına geldiği yazmış, bu bilgileri Ekrem Cemil Paşadan aldığını söylüyor. Artık okuyucunun Ekrem Cemil Paşa’yı araştırma gibi bir imkanı yok, ayrıca bu bilgiler de nefsin hoşuna gidince artık Hz. Ömer’i ve onun üzerinde İslam’ı kötülüyorlar.

Aslında o gün Amed’de Kürt’lerin yaşadığına dair tarihi bilgi/belge elimizde yok. Cizre’de, Hakkari’de Mahabat’ta … Kürtlerin yaşadığını tarih yazıyor, ama Diyarbekir için bir bilgi elimizde yok, tabi orada Kürt yoktu deyip ısrar etmekte doğru değildir.

Her ne olursa olsun birilerinin dediği binlerce Kürt katledildi iddiası külliyen yalan, çünkü fetih esnasında savaş içkale dediğimiz yönetimle yapılmış, halk sahabeyle bir mukavemete girmemiş.

Tigris Amedi, Toryy vb. müstear isimlerle birileri kitap yazarak insanımız aklını çeldiriyor.

Ekrem Cemil Paşa o zamanın zenginlerinde 40 köyün ağası ve okumuş kişi, bu bilgileri onun kitabından alıyorlar, ama o kitabın dayanaksız olduğunu düşünen, bilen yok.

Malumunuzdur Kürtlük adına politika yapanların da laiklik konusunda askerlerle ayrı düşünmediklerini söylüyorlar.

Tarih bir milletin aidiyetini oluşturur. Dolayısıyla “Şehrimizi tanıyalım” adıyla bir dersin olmasında fayda var ki tüm nesil bu doğruları öğrensin, artık ileride doğruların tarafında mı olur karşısında mı olur onun bileceği iştir. dedi.

Soru cevap tarzında seminer sonuçlandı.