Son çeyrek yılda sağduyulu Müslümanların yaptığı ihmal topluma pahallıya mal oldu/oluyor. Müslümanların önde gelen vasıflardan olan rol model olacak yaşam tarzı ve irşat/tebliğ vazifesi konusunda sınıfta kaldık.

Meşhur deyimle “mücahitlerimiz müteahhit oldular”, insan yetiştirme konusunda da “küçük olsun, benim olsun” mantığı tercih edildi.

Bu gün öyle bir duruma geldik ki sendelersek yanımızdaki bizi kaldıracak mı? tekmeleyecek mi? orası bile meçhul.

Küfrün adı “Laiklik” olmuş, şirkin adı “Kemalist” sistem. Bunu anlamanın artık zamanı geldi de geçiyor. Bu iki kavram gençliğimizi her geçen gün cehenneme yaklaştırıyor, hele ki “özgürlük” ve “kadın hakları” adı altında kadınlarımızı moda ve kozmetik sanayinin müşterileri haline getirerek onları sokak kedisine çevirdiler.

Hele bir bakın tarzınızla, duruşunuzla, yaşam biçiminizle insanlara örnek olabiliyor musunuz?

Hak hukuk açısındaki tarafgirliğiniz topluma sempatik geliyor mu?

Komşun senin şerrinden emin ve sana güveniyor mu?

Çalıştığın işin hakkını fazlasıyla veriyor musun?

Senin ajandanda garibanlara yer var mı?

Dezavantajlı insanlarla dostluğun ne durumda?

Ehli secde olman seni tanıyanları kıskandırıyor mu?

Tavsiye ettiklerini öncelikle kendin yapıp topluma örnek oluyor musun?..vs.

Bunlar kişisel sualler, dolayısıyla ÖNDER üyeleri/yöneticileri bu soruların tamamına müspet cevap vermelidir diye düşünüyorum.

İrşat ve tebliğ vazifesine gelince bu konuda da ÖNDER kurum olarak örnek faaliyetlerde bulunmalıdır.

ÖNDER, bir İmam-Hatip Derneği olduğuna göre ilim, amel ve hitabet açısından ehil insanları bularak,  bir ekip ruhuyla sahada olmalıdır. İmam-Hatip talebeleri takriben 1/5 oranında olduğuna göre öğrencilerin 4/5’ini kime bırakıyoruz?

İmam-hatipleri bile değerlendirirken hala da akademik başarıya göre okullara puan veriyoruz. Şu soruyu sorup rahatlıkla cevap verebiliyor muyuz? “İmam-Hatiplerde iyi insan yetişiyor”  

Ne yazık ki kız İmam-Hatip okuluna başı açık müdür atanıyor ve biz aval aval bakıyoruz.

Peki ne yakmak lazım?

1-Nur talebelerinden, İlim yayma cemiyeti çevresinden, Medreselerimizden ve emekli din görevlilerimizden yararlanmak bir irşat ekibi oluşturmak, seçilen bu ekibi iyice disiplinli bir eğitimden geçirmek.

2-İlçe ilçe, mahalle mahalle durum tespiti yaparak buralara eleman göndermek ve nabza göre şerbet vererek toplumu uyarmak,

3-Örtünme günlerini düzenleyerek buraya gelen genç kızlarımıza örtünmenin önemini anlatmak ve kendilerine hediyeler vermek.

4-Şuurlu mümin programlarını düzenlemek,

5-Tüm okullara yönelik sınıf başkanları ve temsilcilerini talim terbiye alanında yetiştirmek.

6-Yaşlılarımıza yönelik dua seansları ve mutluluk hayallerini gerçekleştirmek.

7-Aile huzuruna yönelik kurslar vermek.

Mümkün olduğu kadar bu eğitimler için önce camileri kullanmak, ikinci derecede kültür evleri ve en son okulları mesai saati dışında kullanmak.

Bu ekip bütün meccanen ve Allah rızası için çalışmalıdır ki işin içinde ihlas ve bereket olsun.

Takriben 15 yıl önceydi, İstanbul’da bir programa katılmıştım, sabah kahvaltısında iki akademisyen arasında geçen şöyle bir diyaloğa şahit oldum.

Konuşan İlahiyat dekanıydı, diyor ki; Biz şehrimizde “Din İşleri Yüksek İstişare Kurulu” oluşturmuşuz.   

İstişare kurulunda;

İl Valisi,

Belediye Başkanı

İlahiyat Dekan

İl Müftüsü,

Bazı fahri ilim adamları,

Şehrin kanaat insanları …var bu istişarede.

Gündemimiz şu şehrimizin maneviyatı ne durumda? Bu sorunun cevabına göre faaliyet kararı alıyor ve ona göre tedbir alıyoruz. Peki soruyorum 81 ilimizde de böyle bir istişare kuruluna ihtiyaç yok mu?

Bu konuda ÖNDER’den önderlik bekliyoruz. Bu bizim hakkımız ÖNDER’in de asıl vazifelerinden biridir bence.

Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?