İslam’ın beş şartlarından biri olan Oruç, Ramazan ayına mahsus bir ibadettir. Ancak öyle bir aydır ki “İnanarak ve hasseten Allah rızası için ihya edilirse kişinin geçmişe dönük tüm günahlarının mağfiretine neden olur.”

Doğrusu;“Yüce Allah(CC) Namazı ve Orucu üzerimize farz kıldığı için ne kadar şükür etsek azdır” diye.

Namaz olmazsa günde beş vakit nasıl sevap kazanırız,  İlahi buyruğu yerine getirmenin gururunu yaşarız, kendimize, yakın çevremize, insanlık alemine dua ederiz, ölülerimizi hayırla, duayla anarak ruhunu şad ederiz değil mi?

Ya Oruca ne demeli! “Uykusu ibadet, sessizliği tesbih, ibadeti kat kat makbul olan” bir manevi hal bundan daha hoş bir zaman dilimi var mı?

Kendimi tanıyalı Ramazan ayının gelişine hep sevinmişimdir,

Bu ayın ihya edenlere ne mutlu,

Hakkını vererek Yüce Allah’ın rızasını elde edenlere ne mutlu,

Nefsini terbiye ederek mana aleminde bir basamak daha yükselenlere ne mutlu,

Ya Ramazan’ın sonundaki bayrama ne demeli?

Bayram namazı özel bir ibadet, öyle ki farz namazlarını kılmayanlar dahi iştirak ediyor,

Tekbiratlarla yüce Allah'ın büyüklüğü gür sesle tasdik ediliyor,

Kılınan o  özel namaz ve sonrasında okunan hutbe ile o güzel gün başlıyor, yani Bayram günü

Ya ödenen fitreye ne demeli onun anlamlarından bir de şu olsa gerek, bu beden Allah’tan kiralanan bir ev o evin kirası ödeniyor, az olsa da orucun kabul olması onun ödenmesine bağlanmıştır. Az olması da Yüce Allah’ın çömertliğinden kaynaklanıyor.

Büyüklerinin ellerinin öpüldüğü,

Küçüklerinin kucaklanarak sevildiği,

Yetimlerin, kimsesizlerin başının okşandığı,

Akrabalar arasında karşılıklı ziyaretlerin gerçekleştiği,

Dostlar arasında ziyaretlerin oluştuğu, bir huzur günü olsa gerek Bayram günü.

İnşallah bu günü daha da huzur içinde, endişesiz ve mutlulukla geçirebilseydik, Gazz’yi düşününce haleti ruhiyesi alt üst oluyor.

Vatandaşlarımızın huzur ve mutluluğunu dert edinen bir siyaset, hizmetinde olan bir bürokrasi, geleceğini düşünüp o konuda kafa yoran bir sivil toplum,ve Allah rızasını hedef edinmiş bir toplumumuz olsaydı…

Çok şey mi istiyorum acaba? İnanın değil;

Dinimizi,

Dilimizi,                                 

Kültürümüzü,

Tarihimizi,

Doğru öğrenip sahiplenseydik bunlar sıradan beklentiler olurdu.

Gelin bu dört değerimizi sahiplenelim, ölüm bizim için “şeb-i arus” olsun, Mevlana’nın dediği gibi ne dersiniz?

Şimdiden hayırlı bayramlar diliyorum.

Selam ve selametle kalın.

Eyüphan Kaya