Genel olarak Din adamlarımız söz ve davranışlarıyla toplum kalitesinin bir tık üstünde olduğuna inanıyorum. Ancak daha da önde olması lazımdır diye düşünüyorum, çünkü İslam hakkında yeterli bilgisi olmayan kimseler din adamlarını rol model alarak hareket ederken, İslam düşmanları da Din adamları üzerinde İslam’ı eleştiriyorlar.

Hal böyle olunca Din Adamları herhangi bir devlet memuru gibi olmamaları lazım, çünkü yanlışları mesleklerine leke sürüyor.

Şöyle bir düşünün;

Kimi Din Görevlisi nefsani duygularına yenik düşüp iknci evlilik yapıyor, önceki eşini de boşuyor. Tabi bu durumda eski karısı mağdur oluyor, İnsanların bu tür kimselere bakış açısı da değişiyor.

Malumunuz şu melun nefsin dizginini çekmezseniz sizi cehenneme mustahak etmeyene kadar durmaz. Tabi böyle bir durumda insanların Din adamlarına karşı güveni de zedeleniyor.

Bu tür insanlara 657'ye tabi normal memurların tabi olduğu disiplin yönetmeliğinden öte bir tecziye lazım, nefsinin yularını çekmeyi bilmeyen insanların başka bir iş yapması lazımdır, Din görevlisi olmak onlara ağır gelir diye düşünüyorum. 

Ben inanıyorum ki, böyle nefsani arzularına karşı mağlup olmaya meyyal insanların diyanet personeli içindeki oranı “Binde Bir” de değil ama bazı gevezelerin dilinde pelesenk oluyorlar, Yerli yersiz bu sakat kimseler dillendiriliyor. İslam düşmanları fırsat bu fırsat öyle anlatıyorlar ki sanki tüm Din Görevlileri (haşa) böyledir. 

Halbuki;

Din adamı bulunduğu muhitin en güvenilir adamı, önderi, rehberidir.

Çoğunun manevi açıdan değeri mülki amirlerden daha yüksektir,

Peygamberlerin varisleridir,

Kaliteli müminlerdir,

Sözleri kale alınan birer kanaat insanlarıdır,

Rol/model alınabilecek kimselerdir,

Meslek itibariyle hep hayırlı işlerle uğraşılar,

Bu kadar değer üzerinde nefsine yenik düşüp zevkin peşine düşmeleri akılla, izanla, imanla bağdaşmaz.

Mesela şehrimizde binlerce din görevlileri arasında üç beş kalitesiz insanlar var, bunların ikna ile ya kurum değiştirmeleri, ya da görevden ayrılmaları gerekir. Bunun vebali ağırdır. Bunların yüzünden diğer binlerce meslektaşları zor durumda kalıyor.

Ben de meslek hayatımın ilk yıllarında 4-5 yıl imam hatiplik yaptım, şeytan benimle de uğraşıyordu, tabi şeytan şeytandır, görevini yapacak ama akıl, bilgi ve iman üçlüsü insanı muhafaza etmesi lazım, biz mümin insanlarız, canımızın istediği işi yapma lüksümüz yoktur/olmamalıdır. Aslında şeytanın oyunları zayıftır, ancak kimi kadınların oyunlarıyla kaynaşınca tesiri ağırlaşıyor, onun için kadından uzak duracaksınız.

Müslümanların bu kadar dert yaşadığı bu dünyada, bir din adamı derdin büyüğünü üstüne alıp gayret etmiyorsa, üstüne üstük nefsinin peşinde koşuyorsa imansız ölme ihtimalini de aklında çıkarmamalıdır. Günah yerinde durmuyor, günah işledikçe kalp kararıyor.

Ben 30 yıl önce din görevlisi olarak yaptığım işler ile kendimi tabir yerindeyse avutuyorum. Evet öğretmen olarak da iyi talebeler yetiştirdik, ama İmam-Hatipken yaptığımız her iş hayırlıydı.

Demek istediğim şu ki, Din adamlarımız arasında böyle meslek ahlakına adapte olmakta zorlanan birileri varsa Diyaneti bunlardan temizlemek lazım. Din adamlarımıza ayak bağı olmalarına müsaade etmemek gerekir. Bunları memurların gelen disiplin yönetmeliği ile koğuşturmak/soruşturmak doğru değildir. Bunun vebali ağır olur.

Din adamlarımız üzerinde oynanan oyunlar hepimizi üzüyor.

Allah sonumuzu hayr eylesin

Benden söylemesi.

Eyüphan Kaya

muslumandunya.com.tr genel yayın yönetmeni