• “tasavvuf yılı” gibi resmi programlarla dini alanı devletleştirmek din-siyaset ilişkisini sorunlu hale getirir. Hakikat Zamanı Ne Demektir? “Tarikat zamanı” kişiye bağlılık zamanıdır. “Hakikat zamanı” ise: • aklın, • ilmin, • ahlâkın, • özgürlüğün, • bireysel sorumluluğun öne çıktığı zamandır. Tasavvuf, hakikate yardımcı olabilir; fakat hakikatin yerine geçemez. Sonuç: Dengeli Bir Yol Yazıdaki iyi niyet, maneviyat vurgusu ve tasavvufun hurafelerden arındırılması talebi önemlidir. Fakat tasavvufu: • eğitimin, • toplum düzeninin, • devlet kurumlarının ana esası haline getirmek yerine; ahlâk ve kalp terbiyesine katkı sunan bir yardımcı unsur olarak görmek daha sağlıklıdır. Bugünün ihtiyacı; tarikat merkezli bir toplum değil, hakikat merkezli bir bilinçtir. Tasavvuf bu bilince hizmet ettiği sürece değerlidir; yerini aldığı zaman ise hem dine hem topluma zarar verebilir.

ciddi bir toplumsal tahribat yaratır. Günümüzün ekonomik, teknolojik ve kültürel dünyasında eğitimi azaltmak değil, kalitesini artırmak gereklidir. Eğitimi kısaltarak toplumun gelişmesi mümkün değildir. 3. “Gençlerimizin dengesini bozan öğretmenler” genellemesi hatalı Bu tür ifadeler: • yüz binlerce öğretmeni töhmet altında bırakır, • eğitim kalitesini artırmaya katkı yapmaz, • problemi kişiselleştirir. Sorun sistemdedir; öğretmen değil. 4. Tasavvufun toplumsal tek çare gibi gösterilmesi problemli Tasavvuf, bireysel bir maneviyat yoludur. Ama: Devlet-toplum düzeni; hukuk, ekonomi, bilim, teknoloji, sosyal politika, özgürlükler ve insan hakları ile yükselir. Tasavvufu merkez almak tüm bu alanların önüne geçer. İslam dünyasının geri kalmışlığı da zaten çoğu zaman dini yapılara aşırı ağırlık verilmesinden kaynaklanmıştır. 5. Diyanetin toplumu manen “uyandırma” görevi sınırlıdır Diyanet elbette dini rehberlik yapabilir, fakat: • topluma tek tip manevi anlayış dayatmak,

1. “Zaman tasavvuf zamanı” yerine “zaman hakikat zamanı” Bugünün ihtiyacı tasavvuf eksenli bir toplumsal dönüşüm değil; hakikat eksenli, akıl-ahlak-bilim merkezli bir dönüşümdür. Tasavvuf buna katkı sunabilir, evet; fakat tek eksen hâline getirildiğinde: • Dini kurumlar üzerinde gereksiz bir ağırlık oluşur, • Toplumu çok-çeşitli yapısı gölgelenir, • Devlet politikalarının tasavvufi önderlere yaslanması gibi tarihsel açıdan sorunlu bir alan açılır. Hakikat zamanı, kişiyi: • tarikat bağımlılığından, • kişi kültlerinden, • hiyerarşik maneviyat yapılarından kurtaran zamandır. Bu yüzden tasavvuf, bir araç olabilir; ama merkez haline getirildiğinde hakikatin yerini karizma, gelenek ve bağlılık alabilir. 2. Lise eğitiminin kaldırılmasını savunmak bilimsel temelden yoksun Eğitimi eleştirmek haklıdır. Ama: • Lisenin tamamen kaldırılması, • 16 yaşında üniversiteye giriş, • “Toplumun ömrü 4 yıl uzar” gibi bilimsel olmayan iddialar ciddi bir toplumsal tahribat yaratır.

Bu, günümüz insanının en ihtiyaç duyduğu tasavvuf perspektifidir. Hakiki tasavvuf; aklı devre dışı bırakmadan, kişiyi hayata karşı sorumlu ve bilinçli kılan bir yolculuktur. 3. Üç Mevlana Üzerinden Tasavvufun Anlatılması Fikri Eğitici bir perspektif barındırıyor. Mevlana Cami, Halid ve Celaleddin Rumi gibi tarihsel şahsiyetler üzerinden tasavvufun öğretilebilmesi pedagojik olarak yararlı olabilir. 4. Mevlana Halid’in Kürt kimliğinin saklanmaması çağrısı Bu, kültürel gerçekliğin inkâr edilmemesi ve toplum içi güvenin güçlendirilmesi açısından değerlidir. Kimliği gizlemek de siyasallaştırmak da doğru değildir; hakikat neyse o şekilde konuşulması barışı güçlendirir. 5. Tasavvufun ahlâk merkezli bir yaşama vurgu yapması “İlim, amel ve ihlas.” Bugünün dünyasında maneviyatı hurafeden ayırıp ahlâk ile ilişkilendiren her çaba değerlidir. Eksik veya Tartışmalı Taraflar 1. “Zaman tasavvuf zamanı” yerine “zaman hakikat zamanı” Bugünün ihtiyacı tasavvuf eksenli bir toplumsal dönüşüm değil;

Kıymetli abim affınıza sığınarak kıymetli yazınızı okuyup kendimce artı ve eksilerini yazdım inşallah istifadeye medar olur. Hakikat Zamanında Tasavvufu ve Eğitimi Konuşmak Paylaştığınız yazı, iyi niyetli bir arayışı ve toplumun manevî-toplumsal sorunlarına çözüm bulma çabasını yansıtıyor. Bu yönüyle değerlidir. Vatandaşın yaşadığı toplumla ilgili fikirlerini paylaşması, eleştirilmesi kadar kıymetlidir de. Fakat “zaman tarikat zamanı değil, hakikat zamanı” dediğimiz noktada; bazı yaklaşımların güçlendirilmesi, bazılarının ise daha ciddi şekilde sorgulanması gerektiği görülüyor. Olumlu Taraflar 1. Manevî Eğitimin İhmal Edilmemesi Gerektiği Vurgusu Toplumsal kaliteyi artırmak için sürekli eğitimin sadece okulda değil, camide ve hayat içinde devam etmesi gerektiği fikri önemli. Her toplum, maddî gelişim kadar manevi bir altyapıya da ihtiyaç duyar. 2. Tasavvufun Keramet Beklentilerinden Arındırılması Çağrısı “Uçan kaçan hikâyelerinden kurtarmak lazım. Asıl keramet iman etmektir.”